W naszej parafii znajdują się dwa kościoły. Punktem centralnym jest zabytkowy kościół parafialny w Zalesiu Śląskim. W kościele znajduje się gotyckie prezbiterium z około 1350 roku, które zachowało się do dzisiaj.
więcej informacji
Ostatnie wydarzenia:
W środę 9 lipca 2025 r. przeżyliśmy kolejną budującą, pobożną i radosną pielgrzymkę; tym razem do Pietrowic Wielkich. Rozpoczęliśmy przed plebanią o godz. 9.00 Trasa wiodła nas m. in. przez Długomiłowice i Racibórz. Zwiedzanie i modlitwę na miejscu w Pietrowicach Wielkich rozpoczęliśmy o godz. 10.10 w nowym klasztorze i Wspólnocie Niepokalanej Matki Wielkiego Zawierzenia. Po… Minął już prawie rok od dramatycznej powodzi. Mieszkańcy Jarnołtówka jeszcze dziś mają w pamięci szczegóły związane z tym kataklizmem. Dzięki Bogu tama w Jarnołtówku wytrzymała. 23 czerwca 2025 r. w Brynicy odbyło się spotkanie kursowe kapłanów rocznika święceń „1993”; czyli rocznika naszego Księdza Proboszcza. Msza św. odbyła się w kościele p.w. św. Szczepana. Po niej odmówiliśmy modlitwy przy grobie naszego kolegi – który m. in. w naszej parafii przeprowadził rekolekcje – śp. ks. profesora Radosława Chałupniaka. W tym dniu minęło… Cztery ołtarze, kilka dni przygotowań, tysiące kwiatów, kilkaset metrów kwietnego kobierca i jeden cel. Tradycja układania kwietnych chodników w uroczystość Bożego Ciała to zwyczaj scalający nasze społeczności, które w dzisiejszym świecie tak mocno podzielone, pochłonięte pracą, współczesną technologią. To jeden z niewielu dni w roku, który łączy, a nie dzieli – przynajmniej powinien. Od kilku…
Pielgrzymka do Pietrowic Wielkich
Traumatyczne wspomnienia – Jarnołtówek
Spotkanie kursowe Księdza Proboszcza
Uroczystość Bożego Ciała; AD 2025
Cytaty:
Bądź przygotowany na śmierć. Kto dzisiaj nie jest przygotowany, by dobrze umrzeć, ciężko ryzykuje, ze umrze źle…
Garść piasku rzucona w niezmierne morze, oto czym jest grzech wobec nieskończonego miłosierdzia Bożego.
„Błogosławiony sługa, który tak kochałby i szanował swego brata będącego daleko od niego, jak gdyby był z nim i nie mówiłby w jego nieobecności tego, czego nie mógłby powiedzieć z miłością w jego obecności.
I mnie się trafiają liczne słabości, lecz nigdy się im nie dziwię… To tak słodko czuć się słabą i małą.
Kto zaczyna kochać, ten powinien być gotowy na przyjęcie cierpienia.
Wszystkie łaski, owoce, przywileje i dary, które otrzymujemy z rąk Boga Ojca Niebieskiego pochodzą z zasług najświętszej męki i Smierci Pana naszego Jezusa Chrystusa, której owoce trwają w bezkrwawej Ofierze Mszy Swiętej.
Jezus nie żąda wyrzeczenia się życia, ale przyjęcia go w takiej nowości i pełni, którą tylko On dać może. Człowiek w głębi swojego jestestwa zakorzenił tendencję do „myślenia o sobie samym”, umieszczania własnej osoby w centrum spraw jako miary wszystkiego. Kto naśladuje Chrystusa odrzuca jednak to koncentrowanie się na sobie samym i nie ocenia rzeczy w oparciu o własne korzyści. Przeżywa swoje życie w kategoriach daru i bezinteresowności, a nie zdobyczy i posiadania.
Nasza patronka św. Jadwiga Śląska
Pochodząca z Bawarii św. Jadwiga Śląska (ur. między 1178 a 1180 – zm. przed 14 października 1243) należy do najpopularniejszych świętych w Polsce, zwłaszcza na Śląsku, ale także w Austrii, Czechach, Niemczech, na Węgrzech oraz we Francji. Znana jest jako popularyzatorka życia zakonnego, fundatorka klasztoru cysterek w Trzebnicy, do końca życia oddana dziełom miłosierdzia. Czczona jako patronka Śląska i Polski, małżeństw i chrześcijańskich rodzin została też uznana za patronkę pojednania polsko-niemieckiego.
