Kilkadziesiąt lat wciąż żywej tradycji układania kwietnych dywanów w uroczystość Bożego Ciała pozwoliło poczynić starania do wpisania tej tradycji na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego. Po kilku miesiącach zbierania informacji o tej tradycji w naszej miejscowości, rozmowach z mieszkańcami oraz zebraniu licznych starych fotografii dokumentujących ten zwyczaj, udało się wspólnie z sąsiednimi miejscowościami w gminie Ujazd: Klucz, Olszowa i Zimna Wódka, złożyć taki wspólny wniosek 10 marca 2020 r., w Ministerstwie Kultury i Dziedzictwa w Warszawie. Wniosek ten został pozytywnie zaopiniowany co w rezultacie spowodowało wpisanie go 10 marca 2020 r. na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego.
Wpisanie tej tradycji na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego to ogromne wyróżnienie naszej społeczności w skali kraju. Przede wszystkim powinno to być ogromne uznanie oraz wyróżnienie dla naszych przodków, który zapoczątkowali ten zwyczaj, dbali o niego bez względu na przeciwności losu jakie ich spotykały. Nasze pokolenie, które poczyniło o to starania jest teraz odpowiedzialne za dalszy los tej tradycji oraz o przekazanie jej następnym pokoleniom.
Osobiście jestem niezmiernie wdzięczny wszystkim tym, którzy pozytywnie odpowiedzieli na prośbę udostępnienia archiwalnych fotografii oraz tym, którzy poświęcili wiele godzin prywatnego czasu na rozmowy i wspomnienia tak aby ustalić jak najwięcej faktów związanych z historią tej tradycji w Zalesiu Śląskim. Dziękuję również tym, którzy pozwolili za pomocą fotografii dokumentować przebieg zwyczaju. W ciągu tego okresu, w którym gromadzone były te informacje miałem możliwość porozmawiania z wieloma mieszkańcami naszej miejscowości, którzy już odeszli do wieczności. Niech fakt wpisania tego pięknego zwyczaju na Krajową Listę Niematerialnego Dziedzictwa Kulturowego będzie również wyraz uznania właśnie dla nich.
Dla nas nadal żyjących niech to będzie nie tylko powód do dumy, ale również do wspólnej odpowiedzialności za przetrwanie tej tradycji. Pamiętajmy o tych, którzy co roku poświęcają wiele godzin ciężkiej pracy w przygotowaniach do tego Święta, każdy może się przyłączyć i pomóc tym rodzinom, do czego w ich imieniu zachęcam. Pamiętajmy w szczególności o rodzinach mieszkających przy trasie Bożego Ciała, o osobach starszych i schorowanych – zawsze warto zapytać o formę pomocy, bo tylko w ten sposób zadbamy o przetrwanie tej tradycji. Sama zaś tradycja i owoce ciężkiej pracy, niech będą naszym wyrazem wdzięczności Bogu za Jego opatrzność, którą nas nieustannie darzy, w dniu w którym pod postacią Przenajświętszego Sakramentu przemierza ulice naszej parafii.
