W naszej parafii znajdują się dwa kościoły. Punktem centralnym jest zabytkowy kościół parafialny w Zalesiu Śląskim. W kościele znajduje się gotyckie prezbiterium z około 1350 roku, które zachowało się do dzisiaj.
więcej informacji
Ostatnie wydarzenia:
„Qvo vadis, homine”? : dokąd idziesz, człowieku? Dbaj o swoją wiarę! Im mniej w tobie będzie prawdziwej, chrześcijańskiej wiary, tym więcej będzie w tobie wątpliwości, niezadowolenia i zabobonu. Jesteś wolny, więc możesz decydować, czy swoim życiem zmierzasz „schodami” do nieba, pewnego i trwałego szczęścia, czy też w odwrotnym kierunku. Obyś wybrał pierwszą opcję! 8 października powróciły do naszego kościoła parafialnego w Zalesiu Śląskim figury Matki Bożej i św. Józefa z konsolami. Nie trzeba nawet przekonywać, że zostały pięknie odrestaurowane i zabezpieczone; wróciły do swojego pierwotnego blasku. Jednocześnie zostały zabrane do Nysy kolejne figury: Pana Jezusa i św. Antoniego z Padwy z konsolami oraz obraz rodziny św. Anny. Jak… 27 września pomiędzy Zalesiem Śląskim a Cisową został postawiony nowy krzyż. Wykonany jest z drzewa modrzewiowego. Nowy jest również korpus Pana Jezusa, tabliczka INRI oraz mini kapliczka Matki Bożej. Ze względów bezpieczeństwa podstawa krzyża została nieco odsunięta od jezdni i chodnika. Sponsorem krzyża jest nasz parafianin z początkowych numerów ul. Kościuszki. Bóg zapłać za życzliwość… 23 września zakończyliśmy prace związane z budową nowego wjazdu na plac plebanijny oraz chodnika do Domu Katechetycznego, pomieszczeń gospodarczych i garażu w Zalesiu Śląskim. Mimo różnych niespodzianek, które kryła ziemia i deszczowej pogody, pomyślnie zakończyliśmy to ważne przedsięwzięcie. Zleceniodawcą, projektantem i sponsorem tej bardzo długo oczekiwanej inwestycji, zwłaszcza księdza oraz dzieci i młodzieży korzystających z…
Qvo vadis, homine?
„Powrót” Matki Bożej i św. Józefa
Kolejny – nowy krzyż
Budowa nowego wjazdu i chodnika – zakończona
Cytaty:
Bądź przygotowany na śmierć. Kto dzisiaj nie jest przygotowany, by dobrze umrzeć, ciężko ryzykuje, ze umrze źle…
Garść piasku rzucona w niezmierne morze, oto czym jest grzech wobec nieskończonego miłosierdzia Bożego.
„Błogosławiony sługa, który tak kochałby i szanował swego brata będącego daleko od niego, jak gdyby był z nim i nie mówiłby w jego nieobecności tego, czego nie mógłby powiedzieć z miłością w jego obecności.
I mnie się trafiają liczne słabości, lecz nigdy się im nie dziwię… To tak słodko czuć się słabą i małą.
Kto zaczyna kochać, ten powinien być gotowy na przyjęcie cierpienia.
Wszystkie łaski, owoce, przywileje i dary, które otrzymujemy z rąk Boga Ojca Niebieskiego pochodzą z zasług najświętszej męki i Smierci Pana naszego Jezusa Chrystusa, której owoce trwają w bezkrwawej Ofierze Mszy Swiętej.
Jezus nie żąda wyrzeczenia się życia, ale przyjęcia go w takiej nowości i pełni, którą tylko On dać może. Człowiek w głębi swojego jestestwa zakorzenił tendencję do „myślenia o sobie samym”, umieszczania własnej osoby w centrum spraw jako miary wszystkiego. Kto naśladuje Chrystusa odrzuca jednak to koncentrowanie się na sobie samym i nie ocenia rzeczy w oparciu o własne korzyści. Przeżywa swoje życie w kategoriach daru i bezinteresowności, a nie zdobyczy i posiadania.
Nasza patronka św. Jadwiga Śląska
Pochodząca z Bawarii św. Jadwiga Śląska (ur. między 1178 a 1180 – zm. przed 14 października 1243) należy do najpopularniejszych świętych w Polsce, zwłaszcza na Śląsku, ale także w Austrii, Czechach, Niemczech, na Węgrzech oraz we Francji. Znana jest jako popularyzatorka życia zakonnego, fundatorka klasztoru cysterek w Trzebnicy, do końca życia oddana dziełom miłosierdzia. Czczona jako patronka Śląska i Polski, małżeństw i chrześcijańskich rodzin została też uznana za patronkę pojednania polsko-niemieckiego.
