W naszej parafii znajdują się dwa kościoły. Punktem centralnym jest zabytkowy kościół parafialny w Zalesiu Śląskim. W kościele znajduje się gotyckie prezbiterium z około 1350 roku, które zachowało się do dzisiaj.
więcej informacji
Ostatnie wydarzenia:
W środę, 29 czerwca, po godz. 18.00 nad centrum naszej wioski – Zalesie Śląskie – wolno przetoczyła się nawałnica, na którą składały się: oberwanie chmury i gwałtowne wyładowania atmosferyczne. Kolejno pioruny uderzały: w drzewo kasztana rosnącego na przeciwko sklepu; w ogród plebanijny, i niestety w kościół parafialny. Z opisu świadków wydarzenia, m.in. ks. Proboszcza, wyglądało… W latach: 1983-1985, czyli w okresie służby wojskowej naszego ks. Proboszcza: w Oleśnicy (0,5 roku) i we Wrocławiu (1,5 roku) miejsce to odwiedzały dziesiątki tysięcy pielgrzymów z kraju i z zagranicy. Parę lat później, obok ogródków działkowych, wybudowano kościół ku czci Matki Bożej. Mimo solidnych przygotowań do ogromnych i kosztownych inwestycji: wymiany muru ogrodzenia placu kościelnego w Zalesiu Śląskim i elewacji zewnętrznej kościoła filialnego w Lichyni, łącznie z wzmacnianiem fundamentów i odwilgoceniem, wynikła potrzeba całkowitej wymiany pieca w lichyńskiej świątyni. Piec w wyniku ponad 20-letniej eksploatacji i upływu czasu uległ destrukcji (korozji i rozszczelnieniu). Koszty nowego pieca, wraz… 15 czerwca br. odbyło się kolejne spotkanie kolegów naszego Księdza – rocznika święceń 1993. Miało to miejsce w drewnianym kościółku p.w. św. Krzyża w parafii Pietrowice Wielkie koło Raciborza. Gospodarzem spotkania był proboszcz tamtejszej parafii ks. Damian Rangorz, pochodzący z Izbicka. Na miejsce dotarło 29 księży z diecezji: opolskiej, gliwickiej i ołomunieckiej. Atmosfera spotkania była…
Mogło być gorzej …
Oławska altanka
Nieprzewidziany wydatek
Spotkanie kursowe naszego Proboszcza
Cytaty:
Bądź przygotowany na śmierć. Kto dzisiaj nie jest przygotowany, by dobrze umrzeć, ciężko ryzykuje, ze umrze źle…
Garść piasku rzucona w niezmierne morze, oto czym jest grzech wobec nieskończonego miłosierdzia Bożego.
„Błogosławiony sługa, który tak kochałby i szanował swego brata będącego daleko od niego, jak gdyby był z nim i nie mówiłby w jego nieobecności tego, czego nie mógłby powiedzieć z miłością w jego obecności.
I mnie się trafiają liczne słabości, lecz nigdy się im nie dziwię… To tak słodko czuć się słabą i małą.
Kto zaczyna kochać, ten powinien być gotowy na przyjęcie cierpienia.
Wszystkie łaski, owoce, przywileje i dary, które otrzymujemy z rąk Boga Ojca Niebieskiego pochodzą z zasług najświętszej męki i Smierci Pana naszego Jezusa Chrystusa, której owoce trwają w bezkrwawej Ofierze Mszy Swiętej.
Jezus nie żąda wyrzeczenia się życia, ale przyjęcia go w takiej nowości i pełni, którą tylko On dać może. Człowiek w głębi swojego jestestwa zakorzenił tendencję do „myślenia o sobie samym”, umieszczania własnej osoby w centrum spraw jako miary wszystkiego. Kto naśladuje Chrystusa odrzuca jednak to koncentrowanie się na sobie samym i nie ocenia rzeczy w oparciu o własne korzyści. Przeżywa swoje życie w kategoriach daru i bezinteresowności, a nie zdobyczy i posiadania.
Nasza patronka św. Jadwiga Śląska
Pochodząca z Bawarii św. Jadwiga Śląska (ur. między 1178 a 1180 – zm. przed 14 października 1243) należy do najpopularniejszych świętych w Polsce, zwłaszcza na Śląsku, ale także w Austrii, Czechach, Niemczech, na Węgrzech oraz we Francji. Znana jest jako popularyzatorka życia zakonnego, fundatorka klasztoru cysterek w Trzebnicy, do końca życia oddana dziełom miłosierdzia. Czczona jako patronka Śląska i Polski, małżeństw i chrześcijańskich rodzin została też uznana za patronkę pojednania polsko-niemieckiego.
