W naszej parafii znajdują się dwa kościoły. Punktem centralnym jest zabytkowy kościół parafialny w Zalesiu Śląskim. W kościele znajduje się gotyckie prezbiterium z około 1350 roku, które zachowało się do dzisiaj.
więcej informacji
Ostatnie wydarzenia:
Od dwóch miesięcy trwa remont i renowacja „zapomnianych figur” naszej parafii: Dzieciątka Jezus, św. Agnieszki, dziewicy i męczennicy i św. Judy Tadeusza, apostoła. Staramy się wrócić do pierwotnego stanu i kolorów. Uzupełniamy także ubytki i atrybuty Świętych. Prace prowadzone są w zakładzie konserwatorskim w Nysie. Być może wrócą do nas jeszcze przed świętami wielkanocnymi. Niecałe 2 lata temu erygowano nową parafię p.w. św. Jana Pawła II w Opolu. Od tego czasu ustawiono namiot pełniący funkcję tymczasowej kaplicy, wybudowano nową plebanię i rozpoczęto budowę samego nowego kościoła. Wokół szybko powstaje nowe osiedle. Docelowo na terenie parafii będzie około 7.000 osób. Nasza parafia ma swój udział w finansowaniu tej ważnej inwestycji…. 9 lutego powrócił do nas – po gruntownej renowacji – obraz św. Jana Nepomucena, męczennika, patrona spowiedników. Jest wykonany na płótnie. Udało się nam odtworzyć pierwotny zamysł artysty pochodzący z XVIII wieku. Obraz był w bardzo złym stanie, ale dzięki doświadczeniu pani artystki i jej zespołu udało się go uratować. Jednocześnie – na warsztat w… Kolejnym miejscem, które warto poznać jest cmentarz żydowski w Białej k. Prudnika. Początek ludności żydowskiej w Białej datowany jest na koniec XIV wieku. Na początku mieszkało tutaj 9 żydowskich rodzin. Najwięcej Żydów przybyło uciekających przed wojskami szwedzkimi. Ogólnie byli tolerowani i mogli spokojnie tu mieszkać. Trudnili się drobnym handlem w mieście i na jarmarkach oraz…
Renowacja „zapomnianych” figur
Budowa nowego kościoła w Opolu
Obraz św. Jana Nepomucena – po renowacji
Cmentarz żydowski : Biała
Cytaty:
Bądź przygotowany na śmierć. Kto dzisiaj nie jest przygotowany, by dobrze umrzeć, ciężko ryzykuje, ze umrze źle…
Garść piasku rzucona w niezmierne morze, oto czym jest grzech wobec nieskończonego miłosierdzia Bożego.
„Błogosławiony sługa, który tak kochałby i szanował swego brata będącego daleko od niego, jak gdyby był z nim i nie mówiłby w jego nieobecności tego, czego nie mógłby powiedzieć z miłością w jego obecności.
I mnie się trafiają liczne słabości, lecz nigdy się im nie dziwię… To tak słodko czuć się słabą i małą.
Kto zaczyna kochać, ten powinien być gotowy na przyjęcie cierpienia.
Wszystkie łaski, owoce, przywileje i dary, które otrzymujemy z rąk Boga Ojca Niebieskiego pochodzą z zasług najświętszej męki i Smierci Pana naszego Jezusa Chrystusa, której owoce trwają w bezkrwawej Ofierze Mszy Swiętej.
Jezus nie żąda wyrzeczenia się życia, ale przyjęcia go w takiej nowości i pełni, którą tylko On dać może. Człowiek w głębi swojego jestestwa zakorzenił tendencję do „myślenia o sobie samym”, umieszczania własnej osoby w centrum spraw jako miary wszystkiego. Kto naśladuje Chrystusa odrzuca jednak to koncentrowanie się na sobie samym i nie ocenia rzeczy w oparciu o własne korzyści. Przeżywa swoje życie w kategoriach daru i bezinteresowności, a nie zdobyczy i posiadania.
Nasza patronka św. Jadwiga Śląska
Pochodząca z Bawarii św. Jadwiga Śląska (ur. między 1178 a 1180 – zm. przed 14 października 1243) należy do najpopularniejszych świętych w Polsce, zwłaszcza na Śląsku, ale także w Austrii, Czechach, Niemczech, na Węgrzech oraz we Francji. Znana jest jako popularyzatorka życia zakonnego, fundatorka klasztoru cysterek w Trzebnicy, do końca życia oddana dziełom miłosierdzia. Czczona jako patronka Śląska i Polski, małżeństw i chrześcijańskich rodzin została też uznana za patronkę pojednania polsko-niemieckiego.
